Cari fratres, servi dei,

Vos perturbant verba mei,

Sed audite propter deum

Flebilem sormonem meum.

Mundum dolens circuivi,

Fidem undique quesivi:

Ubicunque fidem quero,

Vel in plebe vel in clero,

Vel in claustro vel in foro,

Ubi fides sit ignoro.

Fides nullibi apparet,

Totus mundus fide caret,

Filius non servat patri

Fidem neque frater fratri:

Hew de sede sua ruit

Fides que tam firma fuit,

Nam pro ea iam nune dolus

Triumphat in orbe solus

Tam potenter et tam dire,

Quod nemo possit contra ire.

Quicquid dolus iubet esse,

Hoc implere est necesse.

Clerus populusque totus

Dolo subiacet devotus.

Dolus papam, cardinales

Et episcopos totales

Fregit et ubique reges.

Dolus glozat iura et leges,

Dolus omnia pro voto

Disponit in orbe toto.

Qui cum dolo conversantur,

Hij sunt qui principantur,

Sed qui vere dolum nescit,

Est abiectus et rubescit

Et vocatur ydeota

Nec est dignus una yota.

Prelati ecclesiarum

Dolum valde habent carum,

Nam per eum prebendantur

Et potenter dominantur.

Estimo a sensu meo

Quod prebendas non cum deo

Pure dant, sed mens est sibi:

Da mihi, tunc dabo tibi.

Sic ad invicem colludunt,

Atque pauperes excludunt.

De egenis nil curatur,

Qui redonant, illis datur.

Hew quam ob rem non attendunt,

Quod sic bona Cristi vendunt,

Que precepit deus dari

Gratis et non venumdari.

Simonisant, nec est equm,

Quod mercedem servant secum.

Mirov quidnam respondebunt.

Ante deum dum parebunt

Responsuri de re gesta,

Si sit vilis vel honesta.

Ibi genus res honores

Nemini sunt adiutores,

Sed hic qui bona fecerunt,

Illi soli salvi erunt.

Attendatis vos prelati,

Quanta opportebit pati

Post hanc vitam pro peccatis,

Ideo que iusta sunt agatis.

Curati et sacerdotes

Possidentes amplas dotes.

De salute animarum

Subditorum curant parum.

Nichil curant quam habere

Et hominibus placere.

Non advertunt iam clamores

Pauperum sed claudunt fores.

Sic nec subditis ut debent,

Formam bone vite prebent,

Sed per pravos suos mores

Multos ducunt in errores.

Canones regule vocantur.

Hinc canonici dicuntur,

Eo quod sub regulari

Vita debent famulari

Cum devocione deo.

Modo nil curant de eo,

Sed libencius ad forum

Currunt quam frequentant chorum.

Vestes militares ferunt,

Nichil quam mundana querunt,

Non inparciuntur dignis

Sua bona, sed malignis.

Quicquid eis superesset,

Hoc pro deo dandum esset,

Modo habent tam avarum

Cor, quod nichil dant vel parum.

Item qui in claustris degunt,

Juxta normam se non regunt.

Vestes deferunt claustrales,

Sed in mente non sunt tales,

Quia sub veste religiosa

Latet eis mens dolosa.

Rixas lites et rancores

Habent inter se maiores

Monachi et moniales

Quam persone mundiales.

Item monachi mendicantes

Quasi omnes sunt plebemvexantes.

Apparent quasi sint devoti,

Cum sint in se nequam toti.

Metunt ubi non severunt,

Semper plus quam sua querunt,

Oves alienas tondunt

Et parrochiales confundunt.

Dantibus applaudunt care,

Sed qui nichil possunt dare

Vel eis implere manum,

Illos mittunt ad plebanum.

Pulchre applaudare sciunt:

Qui credunt decepti fiunt.

Per verborum apparatum

Aures opprimunt magnatum.

Valde diligenter notant,

Ubi divites egrotant.

Ibi currunt nec cessabunt,

Donec ipsos tumulabunt,

Sed ad tumulos miserorum

Nullus ire vult eorum.

Puto vere quod prodesset,

Si in mundo nullus esset

Monachus aut monialis

Sive secta beginalis.

Postquam tantum accreverunt,

Lex et fides perierunt,

Et tocius mundi status

Est in pravum commutatus.

Utrum culpa sit eorum

Novit conditor cunctorum.

Cesar, reges, marchiones,

Duces, comites et barones,

Omnes principes terrarum

Possident de fide parum.

Inter omnes vix est unus,

Qui non respicit ad munus,

Et iusticiam transponunt

Pro eis qui munera donunt.

Per superbiam et gwerram

Dissipant ubique terram,

Magis querunt cristianos

Debellare quam paganos.

Non verentur nec formidunt

Quod innocuos occidunt:

Cur tam diu sinit deus,

Quod iustum occidit reus!

Quondam milites secuti

Erant ut per eos tuti

Essent vidue, pupilli,

Clerici, nunc autem illi

Tales minime defendunt,

Sed predantur et incendunt.

Cor eorum magis pronum

Est ad malum quam ad bonum.

Cives, nobiles, communes,

Raro dolo sunt inmunes.

Nobiles iniuriantur,

Cives vero fenerantur.

De his omnibus vix ullus

Est fidelis sive nullus.

Naute maris et coloni,

Qui quondam fuerunt boni,

Sic pervertit cos dolus,

Quod vix est unus iustus solus.

Item mundi mercatores,

Qui sunt nisi fraudatores?

Semper fallere pretendunt,

Sive emunt sive vendunt.

Deum sanctosque periurant,

Et mentiri parum curant.

Quando boni nummi vadunt,

Statim eos igni tradunt,

Et quod manet pagamentum,

Scarra est et non argentum.

Sic confundunt mundum totum.

Istud est ubique notum.

Pondus, numerus, mensura,

Simul omnis mercatura,

Sic per eos sunt infecte,

Quod vix unus agit recte.

Nisi deus opem prestat,

Jam perire mundum restat.

Tot et tanti sunt reatus,

Quod tam pravus est iam status:

Natus ante annos mille,

Vere felix fuit ille.

O quam venenosa pestis,

Veneratur falsus testis

Fur, periurus, latro, mechus,

Homicida tantum decus,

Habentur tam quam probi viri.

Quicquid possunt nunc acquiri

Sive bene sive male,

Est hominibus equale,

Nullus dimittit hos gestus,

Quantumcunque sit honestus.

Nemo facit hoc quod debet.

Alteri nemo hoc prebet,

Quod habere vult ab eo.

Nemo curat iam de deo,

Nemo tenet iam Uriam,

Nemo vadit rectam viam,

Nemo novit misereri,

Nemo curat confiteri,

Et quamvis confiteantur,

Inde parum emendantur.

Jam nec populus nec clerus

Vult esse in facto suo reus.

Licet perversi fratres eramus,

Tempus est ut nunc redeamus.

Tempus est nunc convertendi,

Tempus est nunc penitendi.

Tempus est nunc redeundi

Ab errore falso mundi.

Tempus est nos emendandi,

Vere tempus est plorandi.

Scimus quod pertransit hora:

Redeamus sine mora.

Redeamus, ne tardemus,

Vitam nostram emendemus.

Nemo debet desperare,

Nemo debet dubitare,

Tam misericors est deus:

Nullus vivit tantus reus,

Quin si veniam precetur,

Deus ei miseretur.



Amen.

Explicit dolus mundi per f. hiohannem
anno etc. lxxiij° In Guntirszbergk.